BU NASIL ÖZÜR ?
7 Ekim 2010 tarihinde Malatya merkez Hasanbey Caddesi’ni Dedekorkut parkına bağlayan caddenin Çilesiz’e devam eden kavşağında Malatya belediyesinin alt yapı çalışması yaptığını gördüm.
Tabelalardaki yazılar, gayet anlamlıydı. Yazılara diyecek yoktu hani. Kocaman levhalara açık, anlaşılır görünür şekilde yazılmıştı yazılar: “ Çevreye verdiğimiz rahatsızlıktan dolayı özür dileriz. Malatya Belediye Başkanı Ahmet Çakır… Bir tabela daha vardı ki bu, daha bir anlamlıydı. Görenler, duygulanmadan, gözleri yaşarmadan oradan geçemezdi. “ İnsana ve Çevreye Saygı “ Aynen böyle yazıyordu. Hadi gelin de duygulanmayın. Mümkün mü duygulanmamak, bu alt yapı çalışmasını yapanlardan Allah razı olsun, kibar insanlarmış dememek?
Yalnız, çevre ve insan sağlığını çok önemseyen sayın yetkili ve de etkili kişiler, gelişip serpilmiş bir çam ağacını kökünden söküp yolun kenarına atmışlar. O gencecik; ama yılların çam ağacı serilmiş yere, boylu boyunca yatıyor. Kökleri dışarıda, kuruyor, can çekişiyor. Fotoğrafını çektim can çekişen çam ağacının. Çevreye ve insanın mutluluğuna bu denli saygılı, duyarlı insanlardan yana azıcık umutlanayım dedim, kendi kendime. Belki de ertesi gün yine yol kenarına dikmiş olurlar, ben de rahat bir soluk alırım. Hemen önyargılı davranıp da suçlamayayım, dedim.
10 Ekim 2010 Pazar günü, bugün özellikle o çamın, dolayısıyla çevre ve insan sağlığının ne durumda olduğunu görmek üzere aynı yere gittim. Kavşaktaki alt yapı çalışmalarının Dedekorkut parkı yönünde olan kısmının bitirildiğini gördüm. Asfalt dökümünün ön ziftlemesi yapılıyordu. Çilesiz’e doğru olan bölümde, iş makineleri çalışmayı sürdürüyor, tabelalar da gelen geçenden özür diliyordu.
Bizim çam ağacı, kökleri dışarıda, molozların arasında boylu boyunca yatıyor, ölümü bekliyordu. Biraz daha solmuş, küsmüş, yere yapışmıştı. Yine fotoğrafını çektim. İşte, dedim, budur insan ve çevreye verdiğimiz önem. Bir kez daha kutladım o süslü tabelaları oraya dikenleri. O gencecik çam ağacının mezar taşlarına benzettim gerçi.
Sultan KILIÇ