Bu konuyu kısaca özetlemek gerekirse; köyde büyükbaş hayvan besiciliği yapanlar var. Fakat her ne hikmetse, köyün aile mezarlığı veya genel mezarlık alanında hayvanlarını otlatmak ne kadar caizdir anlayamadık. Acımız yeni olduğundan, mezar başı yanına dikilen iki çam fidanın, hayvanların yemi olduklarına şahit olduk. Bunları insanların yapmayacağına olan inancımızdan dolayı, hayvanları suçlamamız daha kolay gözüktü. Bu yüzdendir ki, 2+5 yaşındaki çamların eni boyu birer çubuk haline gelmişti. Üzüntümüz bir kat daha arttı. Bundan dolayı mezarlıkta hayvanlarını otlatan kişiyi hiç kimse görmüyor mu? Bu alanın kutsallığı hiç düşünülmüyor mu? Her canlı ölümü tadacak bilinmiyor mu? Aslında bunların hepsi biliniyor ama demek ki kimsenin işine gelmiyor veya ciddiye almıyorlar.

 Bu mezarlıklara ve köylerde bulunan tüm mezarlıklara örnek olacak davranışı sergilemeleri için, ilçe kaymakamlıkları-ilçe belediyeleri ve ilgili köy veya mahalle muhtarlığı, bu alanlarla ilgili olarak köylüleri bilgilendirmeli ve mezarlıkların etrafını tel örgü ile çevrilmesi sağlanmalı ve biran önce ağaçlandırılmalıdır.

 Ölüsüne saygısı olmayan, canlısına da sevgi duymaz diyerek sözümü bir şiirimle bitiriyorum.

Mezarın başında duran dikili fidanlar

Lal olmuş dilleri söylemez yalanlar

Görünce insanın vicdanı sızlar

Kimse yokmu be hey melunlar.

Sıcak mezardır tozundan bellidir

Çamuru harcı yeri bellidir

Yer yurt her yer ottur bellidir

Gören yokmu be hey melunlar.

Mezarlıkta hayvan otlatmak nesine

Yazmışlar bir başka mezar taşına

Ölüye saygı, canlıya sevgi seline

Kim hesap verecek be hey melunlar.

Her canlı aynı şeyleri yaşar

Görünce gözleri faniyi dinler

Yaşayan bilir, ancak anlar

Duyan yokmu be hey melunlar

Ali İhsanım der anlamazlar seni

Çok laf edilir duymazlar beni

Yaşayan her canlı görecektir bu günü

Akli selim gelecektir be hey melunlar.

Ali İhsan Öztürk

19 Nisan 2015

Malatya