40 yıllık bir ayrılık gurbet yaşadıktan sonra tekrar (Arguvan’ın ‘’İsa Köy Mahallesi olan köyümdeyim.. Hani bülbülü altın kafese koymuşlar ilada ki vatan demiş…
Şimdi bu yazıyı kaleme aldığımda aklıma gelen gariban askerlik ve vergi vermekte kusur etmeyen köylülerimin ‘’sorumsuz devlet yetkililerince ‘’ölme de yaşa dedikleri köylerde, ilkel o kaderli yaşam devam edecek midir..?
Örnek; Arguvan’’nın İsa Köy Mahallesi,
- Yüz Elli kadar aracın gece ve gündüz çalıştığı, önü ve arkası görünmeyen dört tane kaza arz eden 3,5 Km lik yırtık, düşülüp çıkılan ilçe yoluna çıkan yol..
- Sokak ve araları, taş çukur ve hayvan dışkısı kokan boşluklar..
- Zehirli akrep besleyen yıkık dökük darmadağın harabe evler.
- İlaçlanmayan sinekli böcekli, kocaman yoğun nüfuslu bir İsa Köy Mahallesi..
- Ot ve dikenlerle kapalı mezarlıklar, vs..
- Peki devlet ve kurumları, seçimlerde oy toplayan kanun yapıcıları neredeler ve ne diyorlar..??
KÖY BABAM KÖY KÖY
Ne arayanı olur, ne de soranı
Davası mahşerlik, köy babam köy
İlaca em derler, kanar yaralar
Lafların arkası, şey babam şey
Kümeste orucu, kalk der çağırır
O sese kalkılır, şafak ağarır
Geç mi kaldık diyen, çabuk davranır
Dayreye varır ki, bey babam bey
Bir tarafı dağdır, aşılmaz beli
Köprüsüz deresi, geçilmez seli
Hep Allah çağırır, ekti ekeli
Evim der yatar ya, pey babam pey
Parça bölük tarla, yıllar korkulu
Ekmiş biçsem derken, yağar bir dolu
Ne yurttaş sanarlar, ne Allah kulu
Karakolda adı, hey babam hey
Şapka sakal üstü, köydür burası
Ayak ökçe harik, kirli hırkası
Tezek yakar tütmüş, çürük sobası
İnsan mıdır yada, ney babam ney
Bu köylerin adı, işe davranan
Yağmursuz yıl olur, yerler toz duman
Efendi denmiş ya, hani ne zaman
O bir eski sözmüş,tey babam tey
Ali Rırza’m der ki, yıl yıldan yılgın
Baba oğul oğul, babaya dargın
Evde kuru kavga, dert yığın yığın
Yırtığı yama da, giy babam giy
Saygılarımla..
