Ankara Arguvanlılar Derneği tarafından düzenlenen Arguvanlı ozanlara vefa günü etkinliği kapsamında Sanatçı Erhan Yılmaz’a vefa günü düzenlenecek.
Dernek Başkanı Asım Aydoğdu’nun yaptığı açıklamada; 12.12.2010 tarihinde Ankara Hacı Bektaş Kültür Vakfı’nda yapılacak “Arguvanlı Ozanlara Vefa Günü” etkinliğinde kültürümüze önemli hizmetleri olan, yaşayan değerlerimizdenSanatçı Erhan Yılmaz’a vefa günü düzenleyeceklerini söyledi. Aydoğdu vefa gününe tüm Erhan Yılmaz severlerin ve dostlarının davetli olduğunu belirtti.
BİYOGRAFİM
Yıl bin dokuz yüz elli üç
Şiddetli bir sancımayla
Karahöyük’de doğmuşum
Avaz avaz ağlamayla
Okul öncesi tanıştım
İlk gün sesine alıştım
Arada bir zor kavuştum
İki telli bağlamayla
Rüyamda çaldım öğrendim
Sazım yok diye kıvrandım
Sahip olmaya davrandım
Büyük sözü dinlemeyle
Karakaya on yıl meskenim
Okulu yok ben neylerim
Taa Arguvan’a giderim
İlkokulu okumayla
İlkokulda müsamere
Sonra çıktım gurbetlere
Arguvan nere Van nere
Yola çıktım oflamayla
Anadan babadan ayrı
Ortokul başladı gayrı
Derslerin iyidir seyri
Gidip geldim hoplamayla
Malatya’da güzel günler
Yazın parkda çalar söyler
Gelir tanışır güzeller
Şarkı türkü söylemeyle
Fırat mahallesi solda
Bir sevdiğim var sol kolda
Her gün görüşürüz yolda
Mektup ile gözlemeyle
Çok çabuk son buldu lise
Keşke biri gitme dese
Başkentte tutuldum sise
Ahlamayla vahlamayla
Bir zalim düştü peşime
Acımadı genç yaşıma
Ağular kattı aşıma
Yüreğimi dağlamayla
Avrupayı bir bir gezdim
Konser verdim destan yazdım
Sahne yaşamından bezdim
Seller gibi çağlamayla
Ankara’da kala kaldım
Hem çalıştım hem okudum
Bir gün Aynur’u tanıdım
Askerlikte beklemeyle
Askerlik bitti evlendim
Sahneye veda eyledim
Evi eşimi yeğledim
O zalimi şutlamayla
Eşim akıllı bir kadın
Adeta ağzımda tadım
Betül Tahsin yavrum dedim
Ninni çalıp söylemeyle
Yüksekokul şanla bitti
Hocalıktan eşim etti
Etbalık’ta keyfim yitti
Oflamayla puflamayla
MPM’de huzur buldum
Sanki orda yeni doğdum
Emekli olurum dedim
Yavaş yavaş yaylanmayla
Ana öldü baba öldü
Dört kardeş geride kaldı
Ankara ikamet oldu
Eşi dostu eğlemeyle
Çoluk çocuk hep büyüdü
Hepside az çok okudu
Türkü sazımla şakıdı
Avaz avaz seslenmeyle
Tahsin beni hiç üzmedi
Betül kızdığım sezmedi
Aynur kusurum yazmadı
Bedduayla ahlamayla
Ali Yılmaz ağabeyim
Hem ağabey hem de pirim
Atatürkün izindeyim
Ömür boyu turlamayla
İki abim beni yıldırdı
Yeğenler şikayet bildirdi
Sezai yüzüm güldürdü
Bana şifa sağlamayla
Kayınçomla gururlandım
Bacanaktan çok hoşlandım
Emrecan doğdu yaşlandım
Düşünmeye başlamayla
Çeşit çeşit insan gördüm
Tanıdıkça kendim buldum
Doğru söyledim köt’oldum
Eğrileri yuhlamayla
Cuma Fidan Ali Gülbaş
Celal Demir Kadir Utaş
Mustafa Tuncay’la başa baş
Doymadık birlik olmaya
İyileri anıyorum
Kötüleri kınıyorum
Hak verirler sanıyorum
Satırlara yaslamayla
Zorlu engelleri aştım
Gün oldu söyleyip coştum
Şah Sultan’la doldum taştım
Yalvarmayla yakarmayla
Ev araba hepsi oldu
Şiirlerim kitap oldu
Tek bir şey gözümde kaldı
Şu beynimi şartlamayla
Ölüm Erhan’ı korkutmaz
Gözden bir damla akıtmaz
Artık hiç bir şey farketmez
Ölmeliyle kalmalıyla
