26.02.2015 Perşembe günü akşam saatlerinde hayatını kaybeden Ali Kılıç 28.02.2015 Cumartesi Ankara’da toprağa verilecek.

Ailesine ve sevenlerine başsağlığı dileriz.

Ersoy Eren

ALİ KILIÇ

Malatya’nın Arguvan ilçesinin Karahöyük köyünde 22.10.1924 tarihinde doğdu. 3 Kasım 1928 tarihinde harf inkılabı oldu, dört yaşında başladığı okulu 4 yılda bitirdi. Babası Arapkir`e göçtüğünde Arapkir’de ortaokul yoktu, 22.05.1933’te annesi vefat edince köye geri dönüp, en ağır işlerde çalıştı. 15.08.1937 tarihinde Malatya’ya gitti. Mensucat fabrikasının temelinde usta olarak çalıştı. Boş zamanını Halk Evi’nde okuyarak geçirdi.11 Ekim 1940’ta Akçadağ köy enstitüsüne girdi. 18 Kasım 1944’te mezun oldu. Öğretmen olarak Karahöyük köyüne atandı. 15 yıl köyde çalıştı, iki yıl Mineyik köyünde 13 yıl Malatya merkez Atatürk İlkokulu ve Cengiz Topel İlkokullarında çalışıp, 1974 yılında emekli oldu ve halen çalışıyor, öğreniyor, öğretiyor, yazıyor. Hayatındaki gül ve dikenler adlı  40 şiirlik bir kitabı basıldı. (sınırlı sayıda) kalan 60 şiiri ile beraber 200 şiiri mevcut. 12 şiiri oğlu Dr. Hasan Basri Kılıç tarafından müziklendirildi. Şiirlerinin müziklendirme çalışmaları ve yeni şiirlerinin kitap haline getirilme çalışmaları yapılmış, Ankara Höyük isimli şiir kitabı çıkmıştır. Ankara’da oturan  Ali Kılıç 26.02.2015 tarihinde hayatını kaybetti.

Öğrencilerine yazdırdığı şiirleri, kendi şiirlerini ulusal bayramlarda okutan Ali Kılıç,  aşıklık eğitimine ilokulda başlamıştır. Karahüyük Köyü ilkokulunda Ali Yılmaz, Sadık Yılmaz (Ahoğlu), Abdullah Doğan (Doğani), Tevabil Temiroğlu (Aşık Yoksuli-Minayik ilkokulunda iki yıl), Mehmet Ali Kılıç’a öğretmenlik yapmış; oğlu Hasan Basri Kılıç’a (Basiri) da bire bir eğitim vermiştir.

Mor beliklim zülfün kemend eyleme

Gidiciyim yollarımı bağlama

Ardım sıra uğrun uğrun ağlama

Bu dünyanın halı böyle sevdiğim

Hakkın çoktur helal eyle sevdiğim

Ezelden ebede bu dünya yalan

Bir bak hiç olmuş mu ebedi kalan

Hızır İlyas derler o dahi yalan

İnsanın isteği böyle sevdiğim

Doğru düşün doğru söyle sevdiğim  

Hasta iken sen gel otur başıma

Ölür isem biraz ağla naşıma

Bir kuş ol da mezarımın başına

Geceleri gelip tüne sevdiğim

Derdin deme ele güne sevdiğim  

Terazi gelmezse ülker aşmıyor

Gönlüm sana bağlı senden şaşmıyor

Hiç kimse kimseye derdin açmıyor

İsterisen sen de açma sevdiğim

Gerçeklerden yine kaçma sevdiğim 

Ali Kılıç baş sağıkan yazarım

Körpe torunlarda kaldı nazarım

Kim bilir ki nerde olur mezarım

Bu dünyanın halı böyle sevdiğim

Hakkın çoktur helal eyle sevdiğim  

AĞAÇ BEŞİK

Ağaç beşiklerde uyuttum seni             

Karahüyüklerde büyüttüm seni            

Gece gündüz hayalimde yaşarsın         

Sanma yavrucuğum unuttum seni          

Seyrantepe derler çıktım seyrana           

Nemli gözler ile baktım her yana           

Yavru maphus yürek nasıl dayana          

Sanma yavrucuğum unuttum seni           

Kılıç gün görmedin ömür boyunca         

Aklım durur kara günü sayınca              

Teneşir üstünde tenim yununca             

Sanma yavrucuğum unuttum seni           

Kaynaklar: Arguvanlı Ozanlar Kitabı Çalışması ve Süleyman Özerol Arşivi